Capital otkriva: Serdarov uložio 60, a traži 300 miliona KM

– Stavljajući interese stranih investitora ispred svojih Republika Srpska se dovela u situaciju da svoje prirodno bogatstvo, koje je mogla besplatno da koristi, sada mora da plati stotine miliona maraka kako bi ga vratila u svoje vlasništvo. 

Zbog sklapanja poslova iza zatvorenih vrata sa ruskim oligarhom vlasti su dovele u pitanje energetsku stabilnost Srpske i dovele pred gašenje najvećeg proizvođača električne energike – termolektranu Ugljevik koja proizvodi više od 30 odsto ukupne struje.

RITE Ugljevik je izgubio 245 miliona KM vrijedna arbitražni spor sa slovenačkom elektroprivredom i pored toga mora joj do kraja svog eksploatacionog vijeka isporučivati jednu trećinu električne energije.

To znači da je Srpska od izvoznika postala uvoznik struje. Tu nije kraj, u pitanju je da li Srpska može računati i na dvije trećine energije iz RITE Ugljevika jer oni više nemaju uglja da lože kotlove.

Elektroenergetski sistem Srpske pred padom. Od nekadašnjeg jedinog izvoznika električne energije na prostoru bivše Jugoslavije, Elektroprivreda Srpske je prinuđena da održava snabdijevanje uvozom skupe struje. ERS to naravno fakturiše građanima po sve većim cijenama, što govori koliko stabilan rad elektrane u Ugljeviku ima značaj za cijelu Srpsku, ali i otvara pitanje zašto je neko bio spreman da sve to stavi na kocku.

SERDAROV U POZICIJI DA UCJENJUJE SRPSKU

Oko 50 miliona tona uglja, što je dovoljno za 25 godina rada termoelektrane u Ugljeviku, leži neupotrebljivo u ležištu “Ugljevik – istok 2”, koje je 2013. godine kroz koncesiju dato na korišćenje firmi “Comsar energy Republika Srpska” (CERS) u većinskom vlasništvu ruskog oligarha Rašida Serdarova.

Taj ugalj je bio namijenjen za rad termoelektrane koju biznismen iz Mahačkale u Dagestanu nikada nije izgradio, ali to nije spriječilo vlast Srpske da mu nebrojeno puta izađe u susret.

Bez obzira na to, biće debelo obeštećen za hrpu dozvola i papira koje je pribavio, jer je Vlada odlučila da preko svog preduzeća “Gas – Res” ide u kupovinu “Comsara”, a samim tim i koncesije za eksploataciju uglja.

Kada će Srpska vratiti u posjed nešto što je mogla i morala da sačuva za sebe, za sada niko ne otkriva, kao ni koliko će to na kraju platiti i iz kojih izvora.

Prema nezvaničnim informacijama i stručnim procjenama koje je naručio „Comsar“ da bi imao bolju pregovoračku poziciju, riječ je o sumi od oko 300 miliona maraka.

Odlukom da se ide u kupovinu preduzeća kupljen je radnički mir, ali vrijeme nije saveznik najvećeg proizvođača struje u Srpskoj.

Detaljnije pročitajte na sledećim linkovima :

Capital otkriva: Serdarov uložio 60, a traži 300 miliona KM | BN

Tajni ugovori ruskog oligarha usporili preuzimanje Comsara